De voorstelling maakt de fluisteringen uit het verleden zichtbaar. Verhalen en herinneringen die we al generaties lang met ons meedragen. Trauma’s kunnen zelfs tot zeven generaties doorwerken. Ieder van ons draagt haar geschiedenis met zich mee en wordt er door beïnvloed. In 'Wat de wind ons vertelt', durven vier vrouwen terug te kijken, te voelen én te vertellen. Zij kijken niet meer weg.
Verzwegen verleden
De voorstelling vertelt over ons onderbelichte gedeelde verleden, waarin ongelijkheid overheerst. De spelers hebben wortels in vier continenten, Zuid-Amerika, Azië, Europa en Afrika. Zij zijn op zoek gegaan naar hun voorouders en de verhalen in hun familiegeschiedenis. Als nazaten van familieleden die op verschillende manieren betrokken waren bij het Nederlands slavernij- en koloniaal verleden, vertellen ze over dit verzwegen stuk geschiedenis. Zij gaan met elkaar in gesprek en schuwen de confrontatie niet meer. De uitkomst is een voorstelling voor iedereen, of je nu van kleur of wit, van hier of van daar bent, dit verleden delen we met elkaar.
Een kleine greep van reacties uit het publiek:
- “Ik vond de voorstelling geweldig mooi. Intens gespeeld en vol emoties, vaak een traantje moeten wegvegen.”
- “Mijn ogen zijn weer even extra geopend en het voelde voor mij echt als een kijk in het leven en verleden van een ander en hoe mensen daardoor gevormd worden en dat met zich mee dragen.”
- “De waarheid van het menselijk leven is genuanceerder dan in eerste instantie wordt gedacht. Prachtig einde waaruit blijkt dat de waarheid verschillende aspecten kent.”
- “Wat een voorstelling, het heeft me zo geraakt en dat had ik niet verwacht. Mooi al die verhalen door elkaar, mooi om Papiaments te horen tussendoor. Het stuk deed zoveel met mij, maar ook met het publiek, ik voel het het nog steeds.”
- “Weet je wanneer de volgende voorstelling is? Ik neem mijn dochters mee, ze moeten dit kijken. Het is niet zomaar een voorstelling, het is storytelling, het is educatie, het is gewoon alles.”
[toegangsprijs inclusief drankje ]
